پیدایش اصطلاح فناوری اطلاعات به مقاله منتشر شده‌ای در سال ۱۹۵۸ میلادی (۱۳۳۷ شمسی) باز می‌گردد که در مجله Harvard Business Review منتشر شده است. نویسندگان این مقاله، یعنی «هارولد جی. لیویت» (Harold J. Leavitt) و «توماس ال. ویسلر» (Thomas L. Whisler) انواع مختلفی از فناوری اطلاعات را تعریف کرده‌اند:
- روش‌ها و تکنیک‌هایی برای پردازش سریع اطلاعات
- استفاده از مدل‌های آماری و ریاضیاتی برای تصمیم‌گیری
- شبیه‌سازی تفکر سطح بالاتر از طریق برنامه‌های کامپیوتری
در حالی که بسیاری از جنبه‌ها و زوایای این فناوری نامشخص است، واضح به نظر می‌رسد که به سرعت به سمت صحنه‌های مدیریتی پیش می‌رود و تاثیری قطعی و گسترده بر سازمان مدیریتی خواهد داشت.
شش دهه پس از انتشار این مقاله، اکنون واضح است که لیویت و ویسلر زمینه‌ای بسیار مهم و خاص را کشف کرده‌اند. در دنیای امروزی، فناوری اطلاعات (Information Technology | IT) شامل همه مواردی در کسب و کارها است که در خصوص آن‌ها از کامپیوترها استفاده می‌شود. به ساخت شبکه‌های کامپیوتری برای یک شرکت تجاری، حفاظت از داده‌ها و اطلاعات، ایجاد و مدیریت پایگاه‌های داده، کمک به کارکنان برای عیب‌یابی اشکالات کامپیوتری یا انجام گستره‌ای از کارهای دیگر با هدف کسب اطمینان از بهینگی و امنیت سیستم‌های اطلاعاتی تجاری، فناوری اطلاعات یا به اختصار IT گفته می‌شود.
فناوری اطلاعات یا همان IT به استفاده از کامپیوترها برای ایجاد، پردازش، ذخیره‌سازی، بازیابی و تبادل انواع داده‌ها و اطلاعات الکترونیکی گفته می‌شود. فناوری اطلاعات معمولاً بر خلاف فناوری‌های شخصی یا سرگرمی، در چارچوب «عملیات تجاری» (Business Operations) مورد استفاده قرار می‌گیرد. IT بخشی از «فناوری اطلاعات و ارتباطات» (Information and Communication Technology) یا به اختصار ICT به حساب می‌آید. یک سیستم فناوری اطلاعات (IT System) به طور کلی سیستمی اطلاعاتی، ارتباطی یا به بیان دقیق‌تر، سیستمی کامپیوتری شامل کل سخت‌افزار، نرم‌افزار و تجهیزات جانبی است که به وسیله گروهی محدود از کاربران IT هدایت می‌شود.